Okolica i przyroda
W najbliższej okolicy znajdziesz wiele ciekawych miejsc do zwiedzania i atrakcji
Położony na południe od Włodawy fragment Polesia Lubelskiego, ograniczony od wschodu meandrującym Bugiem to jeden wielki rezerwat przyrody, porośnięty starymi lasami, pełen niedostępnych oczeretów i bużysk- jak tutaj określane są starorzecza.
Do niemal codziennych doświadczeń może sprowadzać się tu spotkanie z sarną, jeleniem, bobrem, czy królem tutejszej puszczy- łosiem.
Szczęściarze mogą opowiadać o napotkanym wilku, czy sowie mszarnej, lub bocianie czarnym, który upodobał sobie tutejsze gąszcze do gniazdowania.
W okresie godowym wytrwali przyrodnicy mogą trafić na żółwia błotnego i inne gatunki zamieszkujące pobliskie rezerwaty. Derkacze wrzeszczą na naszej łące przez całe lato, zaś towarzyszący nam przez sporą część jesieni klangor żurawi jest najprzyjemniejszą muzyką dla zmęczonego cywilizacją ucha.
W ostatnim czasie w Lasach Sobiborskich pojawił się Ryś, jeden z najrzadziej występujących oraz chronionych przedstawicieli rodziny kotowatych, o czym licznie donosiły media.
Kresy piękne z natury
Film promocyjny gminy włodawa
Gmina Włodawa charakteryzuje się wysokimi walorami środowiska naturalnego oraz dużym potencjałem turystycznym. Składa się na to duża lesistość, duża liczba zbiorników wodnych przystosowanych do pełnienia funkcji rekreacyjnej oraz dobrze rozwinięta infrastruktura obiektów zbiorowego zakwaterowania i gospodarstw agroturystycznych mogących generować ruch turystyczny.
Sobibór wieś z lotu ptaka
film naszej wsi
Sobiborski Park Krajobrazowy
Siedlisko Sobibór położone jest w otulinie Sobiborskiego Parku Krajobrazowego. Cechą charakterystyczną tych terenów są rozległe równiny porośnięte lasami, wśród których znajdują się śródleśne jeziora i torfowiska. Najcenniejsze fragmenty chronione są w postaci rezerwatów przyrody, takich jak np. rezerwat „Trzy Jeziora” z Jeziorem Płotycze czy rezerwat „Jezioro Brudzieniec”, gdzie znaleźć można liczne ślady bytowania bobrów. Rezerwat „Żółwie Błota” zasługuje na szczególną uwagę ze względu na występowanie tu, objętego ochroną, gatunku żółwia błotnego. Na terenie Sobiborskiego Parku Krajobrazowego znajdują się szlaki piesze, ścieżki rowerowe, punkty widokowe i obserwacyjne.
Zapraszamy na stronę: https://parki.lubelskie.pl/parki-krajobrazowe/sobiborski-park-krajobrazowy
Poleski Obszar Chronionego Krajobrazu
Stanowi rozległy kompleks lasów, torfowisk i bagien o zróżnicowanej florze i faunie. W granicach obszaru znajduje się rezerwat „Torfowisko przy Jeziorze Czarnym”. Podstawowymi elementami krajobrazowymi są różne typy jezior (od oligotroficznych do w różnym stopniu zeutrofizowanych), rozległe torfowiska (przejściowe, wysokie i niskie), oraz duże powierzchnie różnego typu borów i olsów. Obszary wodno-torfowiskowe stanowią naturalne zbiorniki retencyjne o dużej pojemności, a tereny leśne pełnią funkcje wodochronne.
Dolina Środkowego Bugu
Obszar natura 2000
Bug wpływa na płaską i znacznie zabagnioną równinę Polesia, gdzie płynie szerokimi zakolami, płaską nizinną doliną, słabo rysującą się w rzeźbie terenu, a jej koryto ma mały spadek. W dnie doliny liczne są meandry i odcięte starorzecza w różnej fazie zarastania. Siedliska w dolinie są w różnym stopniu uwilgotnione, począwszy od suchych zbiorowisk murawowych, wykorzystywanych jako pastwiska, poprzez różne postaci zbiorowisk łąkowych, po torfowiska i turzycowiska. Liczne są meandry i odcięte starorzecza w różnej fazie zarastania
Lasy Sobiborskie
obszar natura 2000
W granicach obszaru znajduje się 6 eutroficznych jezior. W jednym z jezior stwierdzono występowanie reliktowego, polodowcowego mchu wodnego – Scorpidium scorpidoides. Jeziora otaczają torfowiska przejściowe i niskie. Licznie występują także śródleśne torfowiska wysokie i przejściowe oraz kompleksy bagienne (torfowiska, bagna, roślinność na brzegach wód i młaki zajmują 7%) i łąkowe (3% obszaru) w dolinach cieków. Wszystkie one są w bardzo dobrym stanie. Na torfowiskach rośnie wiele rzadkich, zagrożonych i chronionych prawnie gatunków roślin naczyniowych m.in. aldrowanda pęcherzykowata (Aldrovanda vesiculosa) czy lepnica litewska (Silene lithuanica). Jest to jedna z największych populacji tego gatunku rośliny w Polsce.
Rezerwat „Magazyn”
Rezerwat torfowiskowy utworzony w 1996 roku dla zachowania torfowisk niskich oraz podmokłych siedlisk leśnych. Część wschodnią rezerwatu stanowi rozległe, stale podtapiane turzycowisko z wyraźną strukturą kępiastą. W części zachodniej dominują bagienne siedliska leśne – olsy i bory mieszane wilgotne. Powierzchnia rezerwatu wynosi 51,98 ha.
Rezerwat „Żółwiowe Błota”
Rezerwat faunistyczny utworzony w 1988 roku w celu ochrony największej rozpoznanej populacji żółwia błotnego w Europie. Rezerwat obejmuje zarówno miejsca stałego przebywania żółwi (cieki, jeziora, stawy, torfowiska z oczkami wodnymi, olsy) jak i lęgowiska oraz miejsca zimowania. Szczególną opieką objęto lęgowiska (luki, zręby i uprawy z ubogą roślinnością napiaskową). Dla rezerwatu charakterystyczne jest zróżnicowanie zbiorowisk roślinnych. Dominują tutaj bagienne lasy brzozowo – olchowe, ale spory udział mają również bory sosnowe. Rezerwat jest miejscem występowania wielu rzadkich i zagrożonych gatunków roślin. Są wśród nich między innymi: wierzba lapońska i borówkolistna, brzoza niska, trzy gatunki rosiczek, lepnica litewska. Poza żółwiem błotnym rezerwat jest ostoją orlika krzykliwego, bociana czarnego, gągoła, bobra, wydry i wilka.
Rezerwat „Małoziemce”
Rezerwat faunistyczny mający na celu ochronę jednej z największych kolonii czapli siwej na Lubelszczyźnie. Powstał w 1988 roku, obejmuje trzy oddziały lasu przylegające od wschodu do linii kolejowej Chełm – Włodawa. Czaple zbudowały tutaj na olchach, sosnach i grabach około 80 gniazd, z których część zajmowana jest regularnie. W części środkowej rezerwatu na obrzeżu lasu rosną dwa okazałe pomnikowe dęby. Powierzchnia rezerwatu wynosi 37,99 ha.
Rezerwat „Trzy Jeziora”
Rezerwat torfowiskowy utworzony w 1996 roku w celu ochrony bardzo zróżnicowanych zbiorowisk torfowiskowych, wodnych oraz leśnych. Występuje tutaj wiele rzadkich gatunków roślin (głównie torfowiskowych) oraz zwierząt. Na terenie rezerwatu leżą jeziora: Brudno (pow. 41,10 ha) i Płotycze (17,16 ha), które z sąsiadującym od strony północno- zachodniej jeziorem Brudzieniec stanowią jeden system hydrologiczny. Jeziora są otoczone i połączone ze sobą rozległymi torfowiskami. W jeziorze Płotycze występuje rzadka roślina mięsożerna aldrowanda pącherzykowata. Powierzchnia rezerwatu wynosi 751,37 ha.
Rezerwat „Brudzieniec”
Rezerwat wodno – torfowiskowy utworzony w 1973 roku w celu ochrony zbiorowisk wodnych oraz podmokłych lasów. Zajmuje bezodpływową kotlinę śródleśną z dystroficznym jeziorem Brudzieniec (18,16 ha) w centrum. Wraz z rezerwatem „Trzy Jeziora” tworzy jeden obiekt ochronny (rezerwaty do siebie przylegają). Przedniotem ochrony są mało przekształcone zbiorowiska roślinności wodnej, bagiennej, torfowiskowej i leśnej oraz wiele gatunków roślin chronionych i rzadkich. Powierzchnia rezerwatu wynosi 36,61 ha.
Rezerwat „Jezioro Orchowe”
Rezerwat wodno – torfowiskowy utworzony w 1996 roku w celu ochrony zbiorowisk wodno – torfowiskowych z unikalną florą naczyniową. Przedmiotem ochrony jest stale podtapiane, wydłużone torfowisko wraz z dystroficznym jeziorem Orchowe (8,42 ha). W rezerwacie dominują torfowiska przejściowe, ich strefę okrajkową zajmują olsy lub zbiorowiska zaroślowe. Na torfowiskach występuje wiele ciekawych gatunków roślin (wierzba borówkolistna i lapońska, brzoza niska, trzy gatunki rosiczek). Od strony północnej z rezerwatem sąsiadują ubogie siedliska borów suchych z ciekawym runem porostowym. Powierzchnia rezerwatu wynosi 59,95 ha.
Rezerwat „Serniawy”
Rezerwat leśny utworzony w 1965 roku chroniący stary drzewostan na siedliskach łęgowych, olsowych i grądowych. Urozmaiceniem leśnego krajobrazu jest niewielki strumień przepływający przez północną część rezerwatu. Poza wieloma pomnikowymi jesionami i dębami interesujące w rezerwacie jest runo leśne z wieloma rzadkimi gatunkami roślin. Do ciekawszych gatunków należą: żywiec cebulkowy i gruczołowaty, listera jajowata, wydmuchrzyca zwyczajna. Charakterystycznym elementem runa jest masowo rosnący bluszcz pospolity. W rezerwacie gnieżdżą się rzadkie gatunki ptaków (muchówki mała i białoszyja), występuje tu również kilka gatunków ginących bezkręgowców. Powierzchnia rezerwatu wynosi 38,00 ha.
Poleski Park Narodowy
Dzikie ptactwo i wspaniałe tereny
Obejmuje liczne bagna, torfowiska i jeziora krasowe oraz naturalne kompleksy leśne z bogactwem flory i fauny, znajdujące się na Równinie Łęczyńsko-Włodawskiej. Fauna Poleskiego Parku Narodowego obejmuje wiele rzadkich gatunków zwierząt – razem około 290 gatunków. Jej różnorodność wynika z ilości i różnorodności siedlisk występujących w parku. Wiele zwierząt należy do gatunków chronionych.
Jezioro Glinki
Spokój i cisza
Oddalone o 7 km to oaza ciszy i spokoju – otoczone pięknym, starym sosnowym lasem. Miejsce lęgu kaczek krzyżówek, perkozów, czapli siwych, łabędzi, błotników stawowych.
Rzeka Bug
sama natura
Jedyna tej wielkości nieuregulowana rzeka w Polsce, naturalna granica Unii Europejskiej, ostoja dzikiej fauny i flory. Urocze zakątki, meandry Bugu, malownicze mielizny, wysokie skarpy można podziwiać z prowadzących wzdłuż rzeki szlaków – pieszego i rowerowego, lub z perspektywy lustra wody – z kajaka. To miejsca nie skażone cywilizacją, nie zadeptane, można powiedzieć, wręcz odludne.
Jabłeczna
wieś magnacka i Klasztor
W miejscu, gdzie, według legendy, zatrzymała się płynąca Bugiem ikona św. Onufrego, powstał klasztor prawosławny. Istniał już w XV wieku, o czym świadczy rękopiśmienny egzemplarz Ewangelii z 1498. Klasztor był przez wieki ostoją prawosławia na Podlasiu. Zniszczony podczas I i II wojny światowej, odbudowany w 1989-1991 był siedzibą reaktywowanej prawosławnej diecezji chełmsko-lubelskiej. Klasztor podlega bezpośrednio prawosławnemu metropolicie Warszawy i całej Polski, czyli jest stauropigialny.
Jezioro Białe
Czysta woda i atrakcje
Jezioro białe znajduje się w odległości 10 km od Siedliska Sobibór z I klasą czystości wody, ze strzeżonymi kąpieliskami, miejscami uprawiania sportów wodnych, doskonale rozwiniętą bazą gastronomiczną i rozrywkową.
Włodawa
Miasto wielu kultur i wyznań
Miasto wielowyznaniowe i wielokulturowe, w którym corocznie odbywa się Festiwal Trzech Kultur. Zabytki Włodawy: Barokowy kościół parafialny pw. św. Ludwika z lat 1739-1752, zbudowany według projektu włoskiego architekta Pawła Fontany z klasztorem ojców Paulinów. Cerkiew prawosławna pw. Narodzenia Przenajświętszej Bogurodzicy, wzniesiona w latach 1840-1843. Początkowo unicka, po 1875 prawosławna. Reprezentuje styl bizantyjsko-rosyjski z elementami klasycystycznymi. Świątynia parafialna. Wielka Synagoga wzniesiona w roku 1764, przy której znajdują się jeszcze dwa pokrewne budynki (Mała Synagoga oraz Bejt ha-midrasz).
Kodeń
Malownicza wieś
Zabytki: Kalwaria Kodeńska (wzgórze kalwaryjskie usypano w roku 1930) ruiny pałacu Sapiehów – na ruinach zamku obecnie wznosi się ołtarz polowy kościół pw. św. Ducha, dawniej kaplica zamkowa, z I poł. XVI wieku, budowla łącząca elementy gotyckie i renesansowe wielokrotnie przebudowywany pałac Placencja (letnia rezydencja Sapiehów).
Muzeum w Sobiborze
Miejsce pamięci
9 kilometrów od wsi Sobibór, w środku lasu, niemieccy naziści utworzyli obóz śmierci, w którym zamordowano około 170 000 – 250 000 Żydów z całej Europy w czasie krótszym niż 18 miesięcy. Tak duża rozbieżność wynika z braku jednoznacznych materiałów źródłowych. Budowę obozu zakończono w marcu 1942 roku i rozebrano go w październiku 1943 roku po masowej ucieczce więźniów. W 2008 roku Polska, Izrael, Holandia i Słowacja podjęły decyzję o sfinansowaniu budowy Muzeum w tym miejscu.
